ಡಕೋಟಾ ಬಿಕಿನಿ ಓ.ಕೆ…. ಜಾಕ್‌ಪಾಟ್ ಲಾಟರಿ ಯಾಕೆ…..?!!

ಬಲ್ಲವರ ಮಾತೊಂದಿದೆ ನೊಡಿ… ನದಿ ಮೂಲ, ಋಷಿ ಮೂಲ ಸ್ತ್ರೀ ಮೂಲ ಹುಡುಕಲು ಹೋಗುವ ‘ಮೂಲ’ವ್ಯಾಧಿ ಒಳ್ಳೇದಲ್ಲ ಅಂತ. ಆದ್ರೆ ಪದ ಮೂಲ ಹುಡುಕಲು ಹೋಗೋದ್ರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಅನ್ಯಭಾಷೆ-ದೇಶ-ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಬಂದ ಪದಗಳ ಮೂಲ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆಲ್ಲಾ, ಸಿಗುವ ಕತೆಗಳು ತುಂಬಾ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾಗಿರುತ್ತೆ. ಅರೆ! ಹೌದಲ್ಲ.. ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕಾಗಿರುವ ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪದಗಳ ಹಿಂದೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕತೆ ಇದೆಯಾ, ಈ ಕತೆಗಳ ಅಸಲಿಯತ್ತಾದರೂ ಏನು ಎಂದು ಹುಡುಕುತ್ತಾ, ಈ ಪದ ಪ್ರಪಂಚದ ರೋಚಕ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಂತೆಯೇ ನಿಮ್ಮ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಒಂದೇ … ಹೀಗೂ ಉಂಟೆ!!

ಅನ್ಯಭಾಷೆಯಿಂದ ಬಂದ ಪದಗಳ ಪದತಲದ ಜಾಡನ್ನರಸುತ್ತಾ ಪದಯಾತ್ರೆ ಹೊರಟು, ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಅನ್ನಿಸುವ some ಪದಗಳನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಿ, ಆ ಪದಗಳ ಹಿಂದಿನ ಪರದೆಯ ಪದರಪದರವಾಗಿ ಬಿಡಿಸುತ್ತಾ ಹೊರಟವರು ಪಾರ್ವತೀಶ. ಈ ಪದ ಸಂಪದಕ್ಕೆ ಅನ್ವರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ಇಟ್ಟ ಹೆಸರು Someಪದ. ಅನ್ಯಭಾಷೆಯಿಂದ ಬಂದು, ಕನ್ನಡದ್ದೇ ಪದಗಳೋ ಅನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಮ್ಮ ಆಡುನುಡಿಯಲ್ಲಿ, ಬರವಣಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಹೋದ 75 ಪದಗಳ ಜನ್ಮಕುಂಡಲಿಯನ್ನು ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾಗಿ ಜಾಲಾಡಿದ್ದಾರೆ. ರಿಕ್ಷಾ, ಕಿಯೋಸ್ಕ್, ಜಾಕ್‌ಪಾಟ್, ಮಾಫಿಯಾ, ಬೊಂಬಾಟ್,ಅಟ್ಲಾಸ್, ಬನಿಯನ್, ಖಾಕಿ, ಕಮ್ಯಾಂಡೋ, ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್, ಸೋಡ,ಬಾಟಾ, ಟಿಫಿನ್, ಡಕೋಟಾ, ಓ.ಕೆ.,ಚೌಚೌ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಗಿಡ, ಕೆಚಪ್,ಟ್ಯಾಕ್ಸಿ, ಆಯಾ, ಮಟನ್,ಸಂಪ್, ಬಾಕ್ಸ್ ಆಫಿಸ್, ಕ್ಯೂ, ಟಿಕೆಟ್, ಶಾಂಪೂ,ಪ್ಯೂನ್, ಬಿಕಿನಿ, ರೋಲ್‌ಕಾಲ್, ಲಾಟರಿ,ಬಂಗಲೆ, ರಂ,ಸಫಾರಿ, ಕರ್ಫ್ಯೂ, ಬೋನಸ್, ಬಿಸ್ಕತ್, ಕೇಡಿ…. ಹೀಗೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಪ್ರತಿದಿನ ಬಳಸುವ ಪದಗಳ ‘ಜನ್ಮಾಂತರ’ದ ಪಯಣದ ಬಗ್ಗೆ ಬೊಂಬಾಟಾದ ವಿವರಣೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. Juggernaut ಪದದ ಹಿಂದೆ ಪುರಿಯ ಜಗನ್ನಾಥ ರಥಯಾತ್ರೆಯ ಕೊಂಡಿಯಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಓದಿದಾಗ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸದೇ ಇರದು.

ಪಾರ್ಥೇನಿಯಂ ಗಿಡ ಅಂದ್ರೆ ತಟ್ಟನೆ ಯಾವುದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗದೇ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಗಿಡ ಅಂದಾಕ್ಷಣ ಓ ಅದಾ.. ಅನ್ನುವ ಪರಿಚಯದ ಉದ್ಘಾರ ಹೊರಬರುತ್ತದಷ್ಟೆ? ಈ ಕಳೆ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಈ ನಾಮಕರಣ ಆಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ನೆಹರೂ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಫ್ರಿಕಾದ ಮಡ್‌ಗಾಸ್ಕರ್‌ನಿಂದ ಟನ್‌ಗಟ್ಟಲೆ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲನ್ನು ಆಮದು ಮಾದಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿತ್ತಂತೆ. ಆಗ ಹೇಗೋ ಏನೋ, ಈ ಕಳೆಯ ಗಿಡದ ವಿಷಬೀಜ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಜಾಲಿಟ್ರಿಪ್ ಬಂದು, ಇಂಡಿಯಾದ ಬೆಡಗಿಗೆ ಮನಸೋತು ಇಲ್ಲೇ ಝಂಡಾ ಊರಿದವು, ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಆಗಿನ್ನೂ ಕುಟುಬ ಯೋಜನೆ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇರದಿದ್ದ ಕಾರಣ, ಮನಸೋ ಇಚ್ಛೆ ತಮ್ಮ ಸಂತಾನ ಬೆಳೆಸಿ, ದೇಶದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ತಮ್ಮ ವಂಶವೃಕ್ಷ(ಸಸ್ಯ)ದ ಬೇರನ್ನೂರಿದವು. ಮುರಿದರೂ ಕಿತ್ತೆಸೆದರೂ ನಾಶವಾಗದ ಈ ಗಿಡದ ಕುರಿತು ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟಿನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಸದಸ್ಯರೊಬ್ಬರು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದಾಗ, ನೆಹರೂ ತಮಾಷೆಯಾಗಿ “ಹಾಗಾದ್ರೆ ಈ ಗಿಡ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಾರ್ಟಿ ತರಹ ಅನ್ನಿ, ವಿರೋಧಪಕ್ಷಗಳು ಎಷ್ಟೇ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ನಾಶವಾಗದೆ ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ” ಅಂದರಂತೆ. ಅಂದಿನಿಂದ ಈ ಕಳೆಯ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಖಾಯಂ ಆಗಿ ಈ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರು ಬಿತ್ತಂತೆ. ಇಂತಹ ಹಲವಾರು ರುಚಿಕಟ್ಟಾದ ವಿವರಣೆಯ ಸಹಿತ ಪದಗಳನ್ನು ಪದಾರ್ಥದಂತೆ ಚಪ್ಪರಿಸಬೇಕಿದ್ರೆ ಸಂ-ಪದ ಲೋಕದಲ್ಲೊಂದು ಸುತ್ತು ಹೊಡೆದು ಬನ್ನಿ.

ಭಾಷಾ ವಿದ್ವಂಸರ ಹಿರಿತನ ಹಾಗೂ ವಿದ್ವತ್ತಿನ ಎದುರು ಈ ಬರಹ ಸಣ್ಣ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚೇಷ್ಟೆ ಅಂತ ಬೆನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವತಹ ಪಾರ್ವತೀಶ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿರುವರಾದರೂ, ಪದಗಳ ಆಸಕ್ತಿ ಕುತೂಹಲವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಚಿಂತಿಸುವ ಪದಾರ್ಥ ಚಿಂತಾಮಣಿಗಳಿಗೆ ಸುಗ್ರಾಸ ಭೋಜನ ಈ ಪುಸ್ತಕ ಅನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ.

ಪುಸ್ತಕ                 :           some-ಪದ

ಲೇಖಕರು             :           ಪಾರ್ವತೀಶ

ಪುಟಗಳು              :           172+12

ಬೆಲೆ                   :           80

Advertisements

ರಮೇಶ್ ಬರ್ತಾರಂತೆ…ನೀವು ಬರ್ತೀರಲ್ವಾ? ಹಾಡು ಹುಟ್ಟುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ… ಕಾಡುವ ಹಾಡುಗಳ ಮತ್ತಿನಲಿ…

ಹಾಡುಗಳ ಹುಟ್ಟು.. ಹುಟ್ಟಿನ ಹಿಂದಿರುವ ಗುಟ್ಟು…

ಹಾಡಿನೋಳಗಡಗಿಹ ಭಾವ… ನಗೆ ಸಾಲಿನ ಹಿಂದಿರುವ ನೋವ..

ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾಡುವ ಹಾಡಿನ ಹುಟ್ಟಿನ ಜಾಡು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟ ಮಣಿಕಾಂತ್ ಬರೆದ ಪದ್ಯಗಳ ಕುರಿತಾದ ಹೃದ್ಯ ಗದ್ಯ ಸಂಕಲನ.. ಸಧ್ಯದಲ್ಲೇ ನಿಮ್ಮ ಕೈ ಸೇರಲಿದೆ…

ಹೊತ್ತಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರನಟ ರಮೇಶ್ ನಿಮ್ಮೊಟ್ಟಿಗೆ ಇರ್ತಾರೆ…ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನು ಕೂಡ ಅವ್ರೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ…

ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆ ಅನಂತ್ ಚಿನಿವಾರರ ಮಾತಿನ ಚಿನಕುರಳಿಯಿದೆ….

ಮಣಿಯ ಬರಹಗಳಿಗೆ ಸದಾ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುವ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ್ ಭಟ್ ಈ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಜೊತೆಗಿರ್ತಾರೆ…

ಮತ್ತೇನಿದೆ ಅಂತೀರಾ? ಏನಿಲ್ಲ ಅಂತ ಕೇಳಿ…ಹಾಡಿನ ಮತ್ತಿನಲಿ ಮುಳುಗಿ ಏಳಿ… ಅಷ್ಟೇ…!!

ಇಡೀ ಸಮಾರಂಭ ಹಾಡುಗಳ ಹಬ್ಬ…!!!

ಹಾಡಿನ ರಥಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡು ಹಬ್ಬದ ತೇರು ಎಳೆಯೋರು ಯಾರ್ಯಾರು?

ಕಸ್ತೂರಿ ಶಂಕರ್ , ಅರ್ಚನ ಉಡುಪ, ಸುನಿತಾ, ಮಂಗಳ, ಪಂಚಮ ಹಳಿಬಂಡಿ, ಸುಂದರ್, ಜಯಪಾಲ್… ಮುಂತಾದ ನಾದೋಪಾಸಕರು

ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ… ಹಬ್ಬ ಯಾವಾಗ ಗೊತ್ತೆ?  ಜನವರಿ ತಿಂಗಳ ಹತ್ತನೇ ತಾರೀಕು ಭಾನುವಾರ ಬರುತ್ತೆ…

ಇಂತಾ ಹಾಡು ಹಬ್ಬ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಮತ್ತೆ ಬೇಕಂದ್ರೆ ಸಿಗುತ್ತೆ?

ಮತ್ಯಾಕೆ ತಡ.. ನಿಮ್ಮ ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ( ಈಗ ಡೈರಿ ಎಲ್ಲಿ ಬಿಡಿ ಅಂತೀರಾ… ನಿಮ್ಮ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಅಂತಾನೆ ಇಟ್ಕೊಳ್ಳಿ ) ಗುರುತು ಹಾಕ್ಕೊಳ್ಳಿ ಇವತ್ತೇ..

ಜಾತ್ರೆ ನಡೆಯೋ ಪ್ರಾಂಗಣ  …. ರವೀಂದ್ರ ಕಲಾಕ್ಷೇತ್ರದ ಸಭಾಂಗಣ…

ಹಾಡಿನ ಜಾತ್ರೆ ಶುರುವಾಗೋ ಹೊತ್ತು… ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹತ್ತೂ ಮೂವತ್ತು….

ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಯ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಸುಮಧುರ ಹಾಡುಗಳ ಕೇಳೋಣ ಅಂತ… ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಮಣಿಕಾಂತ

ಭಟ್ಟರ ತಲೆಬರಹ ಪತ್ರಿಕೆ ಹಣೆಬರಹ

ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬರಬೇಕಾದರೆ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ನಯವಾದ ಹಾಳೆಯಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಿತವಾಗಿ ಪತ್ರಿಕೆಯ ವಿನ್ಯಾಸ, ಬಣ್ಣ, ಅಕ್ಷರಗಳು ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವಂತೆ ಇದ್ದರಷ್ಟೇ ಸಾಕೆ? ಅಥವಾ ಯಾರಿಗೂ ಸಿಗದ ಅಪರೂಪದ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದರೆ ಪತ್ರಿಕೆ ಕಳೆಗಟ್ಟುವುದೆ? ಸುದ್ದಿಯ ನಿರೂಪಣಾ ಶೈಲಿ, ಜನಪ್ರಿಯ ಲೇಖಕರ ಅಂಕಣಗಳು ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಪತ್ರಿಕೆ ರುಚಿಸುತ್ತದೆಯೆ? ಇದು ಸುದ್ದಿಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯನೂತನವಾಗಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕಾಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ. ನಿತ್ಯನೂತನ ಏಕೆಂದರೆ ನಿನ್ನೆಯ ಪತ್ರಿಕೆ ಎಷ್ಟು ಸೊಗಸಾಗಿದ್ದರೇನು ಬಂತು, ಇವತ್ತಿಗದು ರದ್ದಿಯೇ. ಇವತ್ತಿನ ಪತ್ರಿಕೆ ಮತ್ತೆ ಪತ್ರಿಕಾಲಯದ ಬಾಣಲೆಯಲ್ಲಿ ಪಕ್ವಗೊಂಡು ಪಕ್ವಾನ್ನವಾಗಿ ಬಂದರಷ್ಟೇ ಪತ್ರಿಕೆ ತನ್ನ ಓದುಗರಿಗೆ ಹಿಡಿಸುತ್ತದೆ. ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯುವುದರ ಕಷ್ಟವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ತಮಾಶೆಯಾಗಿ ಅದನ್ನು ಪ್ರಸವಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಗೆ ಗುದ್ದು ಕೊಡುವ ಮಂದಿಯ ಪಾಲಿಗೆ ನಿತ್ಯವೂ ಹೆರಿಗೆ ಬೇನೆ… ಸಂಪಾದಕರು ಸದಾ ಸೂಲಗಿತ್ತಿಯರೇ! ಎಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸುದ್ದಿ ಅದೇ ಆದರೂ ಅದು ಓದುಗರ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಯ ಬರವಣಿಗೆಗಿಂತ ಸುದ್ದಿಯ ತಲೆಬರಹವೇ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಒಳಗಡೆ ಎಷ್ಟೇ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾದ ಸುದ್ದಿಯ ಹೂರಣವಿದ್ದರೂ ಗಮನಸೆಳೆವಂತಹ ತಲೆಬರಹದ ಪ್ಯಾಕಿಂಗ್ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಓದುಗರು ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಓದುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿ ಸುದ್ದಿ ಬರೆದವನ ಶ್ರಮ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಎಂತಹಾ ನೀರಸವೆನಿಸುವ ಸುದ್ದಿಗೂ ಕೂಡಾ ಪಂಚಿಂಗ್ ಎನ್ನಿಸುವ ತಲೆಬರಹದ ಒಗ್ಗರಣೆ ಹಾಕಿದರೆ ಓದುಗ ಸುದ್ದಿಯತ್ತ ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸದೇ ಹೋಗಲಾರ.

 ಈಗಿನ ಧಾವಂತದ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಮುಖಪುಟದ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಹೆಸರು ಸಂಪುಟ-23 ಸಂಚಿಕೆ 123 ರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೊನೆಯ ಪುಟದ ತಳಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಿಂಟೆಡ್ ಆಂಡ್ ಪಬ್ಲಿಷ್‌ಡ್ ಬೈ ತನಕ ಓದುವ ಪುರುಸೊತ್ತೂ ತಾಳ್ಮೆ ಯಾರಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಟಿ.ವಿ.ಯ ಫ್ಲಾಷ್ ನ್ಯುಸಿನಲ್ಲೇ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿಯುವ ಮಂದಿಯೇ ಹೆಚ್ಚು. ಬೆಳಗಿನ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಟಾಯ್ಲೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೂತೋ ಇಲ್ಲಾ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನುತ್ತಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ಪತ್ರಿಕಾವಾಚನದ ಕಾರ್ಯ ಮುಗಿದಂತೆಯೆ. ತೀರಾ ಪ್ರಮುಖ ಸುದ್ದಿ ಇರದ ಹೊರತು ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓದುವವರು ಬಹಳ ಕಮ್ಮಿ. ಹಾಗಾಗಿ ಪತ್ರಿಕೆ ಓದುವುದು ಅಂದರೆ ತಲೆಬರಹಗಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಷ್ಟೇ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ಸುದ್ದಿಯ ತಲೆಬರಹಗಳು ಇಡೀ ಸುದ್ದಿಯ ಹೂರಣವನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವಂತೆ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಓದುಗ ಮಹಾಶಯ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಓದುವ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಿರುವಾಗ ಸುದ್ದಿಯ ತಲೆಬರಹಗಳಿಗೆ ಇಂದು ಸುದ್ದಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಾಶಸ್ತ್ಯವಿದೆ ಅನ್ನುವುದು ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದರೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ತಲೆಬರಹ ಪತ್ರಿಕೆ ಹಣೆಬರಹ ಅನ್ನುವ ಪಂಚಿಂಗ್ ತಲೆಬರಹವಿರುವ  ‘ಹೆಡ್‌ಲೈನ್ಸ್ ಸಕ್’ ಅನ್ನುವ  ಬೋಲ್ಡ್ ಎಂಡ್ ಬ್ಯೂಟಿಫುಲ್ ಎದೆಬರಹದ ಚಿತ್ರವಿರುವ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ಭಟ್ಟರು ತಲೆಬರಹದ ಹಿಂದಿನ ಕಸರತ್ತನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಪತ್ರಿಕಾರಂಗದ ಕುರಿತು ಆಸಕ್ತಿ ಕುತೂಹಲವಿರುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಉದಾಹರಣೆಗಳ ಸಹಿತ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾಗಿ ಮಂಡಿತವಾಗಿದೆ ಹೆಡ್‌ಲೈನ್ ಪುರಾಣ.

 ಆಕರ್ಷಕ ತಲೆಬರಹಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟರದು ಎತ್ತಿದ ಕೈ. ವೈಎನ್‌ಕೆಯವರಂತೆ ಪನ್ನು ಮತ್ತು ಪೆನ್ನು ಬಳಸಿ ತಲೆಬರಹವನ್ನು ಕೆತ್ತಿ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಸುಂದರ ರೂಪ ಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಭಟ್ಟರಿಗಿರುವ ಹಿಡಿತ ಈ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿದರೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಶೀರ್ಷಿಕೆ ನೀಡುವಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ, ಜಾಣತನ, ಅದು ನೀರಸವಾಗದಂತೆ, ಕ್ಲೀಷೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿರುವಂತೆ, ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸದಂತೆ, ಪತ್ರಿಕೆಯ ಧೋರಣೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗದಂತೆ, ವಿರೋಧಾಭಾಸ ಮೂಡಿಸದಂತೆ ವಹಿಸಬೇಕಾದ ಎಚ್ಚರಿಕೆ … ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲ ಮಗ್ಗುಲುಗಳಿಂದಲೂ ತಲೆಬರಹ ರಚನೆಯ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ನಿಧನದ ಸುದ್ದಿಗೆ ತಲೆಬರಹ ನೀಡುವಾಗ ಇರಬೇಕಾದ ಎಚ್ಚರ, ನುಡಿಚಿತ್ರಗಳ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗೆ ಇರುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಶೀರ್ಷಿಕೆ ರಂಜನೀಯವಾಗಲು ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಬಹುದು.. ಇವೆಲ್ಲದರ ಜೊತೆಗೆ ಹೆಡ್‌ಲೈನ್‌ಗಿಂತ ಡೆಡ್ಲೈನ್ ಮುಖ್ಯ ಅನ್ನುವ ಎಚ್ಚರದ ಪಾಠವನ್ನು ರಸವತ್ತಾದ ಉದಾಹರಣೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ನೀಡಿರುವುದರಿಂದ ಪುಸ್ತಕ ಎಲ್ಲೂ ಬೋರ್ ಹೊಡೆಸುವುದಿಲ್ಲ. ಟ್ಯಾಬೊಲಾಯ್ಡ್ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಭಿನ್ನ, ಚಿಕ್ಕ ಟೈಟಲ್‌ಗಳು ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಬಲ್ಲವು ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಎಳೆ ಎಳೆಯಾಗಿ ಬಿಡಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. (ಕ್ಯಾಚಿಯಾಗಿರುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಪನ್ನು ಫನ್ನು ಅನ್ನೋ ವೆಪನ್ನು ಬಳಸದೇ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಬಳಸಿದರೆ ಚೆನ್ನು ಅನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮಾತ್ರ) ಒಂದೇ ಸಿಟ್ಟಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಓದಿ ಮುಗಿಸಬಹುದಾದ ಈ ಪುಸ್ತಕ ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕದ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಇರಲೇಬೇಕಾದಂತಹ ಪುಸ್ತಕ

 ತಲೆಬರಹದ ಪುರಾಣಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ ಪ್ರವಚನವೇ ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಇರಲಿ ಬಿಡಿ. ಸಂಜೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ತಲೆಬರಹದ ಸುದ್ದಿ ಬಂದಾಗ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಲಿತದಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ಜೋಕು ಹೇಳಿ ಈ ತಲೆಬರಹ ಪುರಾಣಕ್ಕೆ ಮಂಗಳ ಹಾಡುತ್ತೇನೆ. ಸಂಜೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ನಿಗದಿತ ಓದುಗರು ಅಂತ ಇರುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆಯೆ. ಅದರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚುವಂತಹ ಹೆಡ್ಡಿಂಗುಗಳನು ನೋಡಿಯೇ ಪತ್ರಿಕೆ ಕೊಳ್ಳುವವರು ಜಾಸ್ತಿ. ಹಾಗಾಗಿ ತಲೆಗಿಂತ ಮುಂಡಾಸು ಭಾರ ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಸುದ್ದಿಗಿಂತ ಹೆಡ್ಡಿಂಗ್ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಹೆಡ್‌ಲೈಟ್‌ನಂತೆ ಕಣ್ಣು ಕೋರೈಸುತ್ತದೆ. ಮಂಗಳೂರಿನ ಅಂತಹ ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಒಂದಿನ ತಲೆಬರಹವೊಂದಿತ್ತಂತೆ. ಮಂಗಳೂರಿನ ಯುವಕ ಕುಂದಾಪುರದಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆ ಅಂತ ದಪ್ಪಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖಪುಟದ ಕಾಲುಭಾಗ ಹೆಡ್ಡಿಂಗ್ ನೋಡಿ ಪತ್ರಿಕೆ ಕೊಂಡು ಓದಿದಾಗ ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಸುದ್ದಿ ಹೀಗಿತ್ತಂತೆ – ಇಂದು ಮುಂಜಾನೆ ಮಂಗಳೂರಿನ ಗಣೇಶ್ ಅನ್ನುವ ೨೬ರ ವಯಸ್ಸಿನ ಯುವಕನು ಮಂಗಳೂರು-ಕುಂದಾಪುರ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿ ಉಡುಪಿ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಕುಂದಾಪುರಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದನು. ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳು ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇದು ಜೋಕೇ ಆದರೂ ಉಡುಪಿ ಮಂಗಳೂರು ಕಡೆಯವರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಹಳ ದೂರವಾದುದೇನಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಉತ್ತರ ನಿಮಗೆ ಸಿಕ್ಕುವುದರಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲ!!

 ಪುಸ್ತಕ                             – ತಲೆಬರಹ ಪತ್ರಿಕೆ ಹಣೆಬರಹ

ಲೇಖಕರು                         – ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ಭಟ್

ಪ್ರಕಾಶಕರು                       – ಅಂಕಿತ ಪುಸ್ತಕ ಗಾಂಧಿಬಜಾರ್

ಪುಟಗಳು                          – 88

ಬೆಲೆ                               – 60 ರೂ.

ಜೋಗಿಯ ಕಾಡು… ಚಿಟ್ಟೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಜಾಡು

ಮೊದಲಿಗೆ ಕಾಡಿಗೊಂದು ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಲೇಬೇಕು. ಬಾಲ್ಯಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾವಕೋಶದೊಳಕ್ಕಿಳಿದು… ನೆನಪಿನಾಳದಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕುಳಿತು… ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಿಗೂಡತೆ, ಬೆರಗು-ಬೆಡಗು-ಸೊಬಗುಗಳ ಬೀಜಗರ್ಭದಿಂದ ಕತೆಯಾಗಿ ಮೊಳೆತು… ಈಗ ನಮ್ಮನ್ನೂ ಆ ನಿಗೂಢ ಜಗತ್ತಿನ ಅಲೆದಾಟಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವಂತೆ ಜೋಗಿಯನ್ನು ಕಾಡಿದ ಕಾಡಿಗೊಂದು ಕೃತಜ್ಞತೆ ಹೇಳದಿದ್ರೆ ಪುಸ್ತಕ ನೀಡಿದ ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೆ. ಜೋಗಿ ಬಾಲ್ಯಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ, ಅಗಾಧತೆಯಿಂದ ಬೆರಗಿಗೀಡಾದ, ನಿಗೂಢತೆಯಿಂದ ದಿಗಿಲುಗೊಂಡ, ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಆರಾಮದಿಂದ ವಿಹರಿಸಿದ ವಿರಮಿಸಿದ ಆ ಕಾಡಿನ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಾ ಸಾಗಿದಂತೆಲ್ಲ ಕತೆ ಮರೆಯುತ್ತದೆ; ಕಾಡು ನಮ್ಮನ್ನಾವರಿಸುತ್ತದೆ; ಮನಸ್ಸು ಚಿಟ್ಟೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೆ ದ್ವೀಪ ಚಿತ್ರ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಹೊರಗೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿದೆಯೇನೋ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಗೆ ನಾನು ಈಡಾಗಿದ್ದೆ.. ಇಂದು ಜೋಗಿಯ ಕಾದಂಬರಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಷ್ಟು ಹೊತ್ತೂ; ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದ ಮೇಲೂ ಕಾಡಿನ ನೀರವತೆಗೆ ಸವಾಲೊಡ್ಡುವ ಜೀರುಂಡೆಯ ಗಾನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಮೊರೆದಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

 ಕಾಡಿನ ಕತೆಗಳು ಅಂದಾಗ ಥಟ್ಟನೆ ನೆನಪಾಗುವವರು ತೇಜಸ್ವಿಯವರು. ಕಾಡಿನ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವವರಿಗೆ ತೇಜಸ್ವಿಯ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಹೊರಬಂದು ತಮ್ಮದೇ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಕತೆ ಕಟ್ಟುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸವಾಲೇ ಸೈ. ಅದನ್ನು ಮೀರಿಯೂ ಮೀರದಂತೆ ತಮ್ಮದೇ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಜೋಗಿ ಮೊದಲಲ್ಲೇ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಿರುವ ಕಾಡಿನ ಕತೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಕತೆಯ ನಡುವೆಯೇ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತು ಗುರಿ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಅಲೆಯುವ ಅನುಭವ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಚಿಟ್ಟೆ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನ ನಡುವೆ ಈಗ ಬೀಸುತ್ತಿರುವ ಬದಲಾವಣೆಯ ವಿಷಗಾಳಿಯ ಅನುಭವವೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಕತೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಕಳಕಳಿ ನಮ್ಮನ್ನು ತಟ್ಟುತ್ತದೆ.

 ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಿಗೂಢವಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾದ ಮೂವರನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಗೆಳಯರಿಬ್ಬರು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಸುವ ಹುಡುಕಾಟದ ಸುತ್ತಲೂ ಸುತ್ತುವ, ಅನೇಕ ಪಾತ್ರಗಳು ಸುಳಿದಾಡುವ ಈ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಡೇ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರಧಾರಿ. ಕಾಡಿನ ಸಮಸ್ತ ವ್ಯಾಪಾರಗಳೂ ಒಂದರೊಳಗೊಂದು ಹೇಗೆ ತಳುಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿವೆ ಎನ್ನುವದನ್ನು ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಸಲು ಅನೇಕ ಉಪಕತೆಗಳನ್ನು ಸೃಜಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುವ ಜೋಗಿ ಇಲ್ಲೂ ಕೂಡಾ ಕತೆಯೊಳಗೊಂದು ಕತೆ ಕಟ್ಟುವ ತಮ್ಮ ಕುಶಲತೆಯನ್ನು ಮೆರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಜೊತೆಗೆ ಯಾಮಿನಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ಪ್ರತೀ ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕೂ ಮುದ್ದಾದ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಓದುವ ಖುಶಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾರೆ.

 ಗಾರ್ಡ್ ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ತನ್ನ ರಾಜಕಿಯ ಬೆಂಬಲದಿಂದ ಲಾರ್ಡ್ ಅಂತ ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ಕಾಡಿನ ಮೇಲೆ ಎಸಗುವ ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಪುಂಡಿ ಗಸಿ ಹೋಟೆಲಿನ ಮಮ್ಮದೆ, ಘಟ್ಟದ ತಪ್ಪಲಲ್ಲಿ ಮಿನಿ ಕೊಟ್ಟಾಯಂ ನಿರ್ಮಿಸಿರುವ ಮಲೆಯಾಳಿಗಳು, ಸಾಂತುವಿನ ಮುಗ್ಧತೆ-ಅವನ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಕರಣ, ಕತೆಗಾರನ ಜೊತೆಗಾರ ಶಿವು, ಮಲೆಯಾಳಿ ಜೀಪ್ ಡ್ರೈವರ್ ಜೊಸೆಫ್, ಮಲೆ ಕುಡಿಯರು ಇವರೆಲ್ಲರ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಅನುಮಾನಾಸ್ಪದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಭೋಜರಾಜ ಹೀಗೆ ಕಾಡಿನ ಲೋಕದೊಳಗೆ ಒಂದೊಂದು ಹಳ್ಳ ತೋಡುಗಳೂ ಸೇರಿ ಹೊಳೆಯಾಗುವಂತೆ, ಪಾತ್ರಗಳ ಕಾಡಿನ ಕತೆ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡಷ್ಟೂ ಮತ್ತಷು  ಗೌಪ್ಯವಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಡಿನ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಮರೆಯಾಗುವ ಬೆಳಕಿನ ರೇಖೆ, ಮನುಷ್ಯರನ್ನೇ ಕಬಳಿಸುವ ಕಂಬಳಿ ಹುಳುಗಳು ಹೀಗೆ ಕಾಡಿನ ಅನೂಹ್ಯ ಲೋಕದ ಬಗ್ಗೆ ಮೂಡುವ ಬೆರಗಿನಲ್ಲಿ ಮೈ ಮರೆಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನೊಳಗಿನ ಕ್ಷುದ್ರ ವ್ಯಾಪಾರಗಳ ಒಳಸುಳಿಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುವ ತನ್ವಿ ಭಟ್ ಕಥನದ ಮೂಲಕ ಕಾಡಿನ ಮತ್ತೊಂದು ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ ಕತೆ ಹೊರಳುತ್ತದೆ. ಕಾಡಿನ ಜೀವ ವ್ಯಾಪಾರದ ಗೌಪ್ಯತೆಯನ್ನೂ ಮೀರಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಕಾಡಿನೊಳಗಿನ ಅಗೋಚರ ವ್ಯಾಪಾರದ ಲೋಕ ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದವರು ಏನಾದರು, ತನ್ವಿ ಭಟ್ ಕತೆ ಏನಾಯ್ತು ಅನ್ನುವ ಕಥನ ಕುತೂಹಲವನ್ನೂ ಮೀರಿ ಕಾಡು ನಮ್ಮನಾವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಕಾಡಿನ ಅಂತರಂಗ ಬೆತ್ತಲಾದಷ್ಟೂ ಕಾಡು ಮತ್ತಿನ್ನೇನನ್ನೋ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕತ್ತಲೆಯ ಸೆರಗು ಹೊದ್ದು ತಣ್ಣಗೆ ಮಲಗುತ್ತದೆ… ಒಮ್ಮೆ ಮಾತೆಯ ಮಮತೆಯ ಮಡಿಲಂತೆ ಆಪ್ತವಾಗುತ್ತಾ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ಮುನಿದು ಮುಸುಕೆಳುದು ಮಲಗಿದ ಮಾನಿನಿಯ ಮನೋವ್ಯಾಪಾರದಂತೆ ಗುಪ್ತವಾಗುತ್ತಾ…

ಕಾಡಿನ ಕತೆಗಳ ಸರಣಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಕೊನೆಯದು ಅಂತ ಜೋಗಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಹಾಗಾಗದಿರಲಿ ಅಂತ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿದ ಮೇಲೆ ನಿಮಗನ್ನಿಸದಿದ್ದರೆ ಹೇಳಿ.

ಪುಸ್ತಕ                             – ಚಿಟ್ಟೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಜಾಡು

ಲೇಖಕರು                         – ಜೋಗಿ

ಪ್ರಕಾಶಕರು                       – ಅಂಕಿತ ಪುಸ್ತಕ ಗಾಂಧಿಬಜಾರ್

ಪುಟಗಳು                          – 120

ಬೆಲೆ                               – 80 ರೂ.

ಕಡಲ ತಡಿಯ ತಲ್ಲಣ… ಅಷ್ಟೇನು ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಇಲ್ಲಣ್ಣ

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾನು ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪರಿಚಯ ಮಾಡುವಾಗ ಒಂದು ನಿಯಮವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ನಾನು ಓದಿದ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ನನಗಿಷ್ಟವಾದ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬೇರೆಯವರೂ ಸಹಾ ಓದಲಿ ಅನ್ನುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅಂತಹ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪರಿಚಯ ನೀಡುವ ಪರಿಪಾಠವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ವಿಮರ್ಶೆ–ಗಿಮರ್ಶೆ ಬರೆಯಲು ನನಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ನನಗೆ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ಖಾತ್ರಿಯಿದೆಯಾದ್ದರಿಂದ, ಪುಸ್ತಕ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ… ಅದು ನನಗೆ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು ಅನ್ನೋದನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಒಂದೆರಡು ಸಾಲು ಬರೆದು… ನೀವೂ ಓದಿ ಅನ್ನುವ ತರಹದ ನಾಲ್ಕು ಸಾಲು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಈಗ ಆ ನಿಯಮವನ್ನು ಮೀರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನನಗೆ ತೀರಾ ಹಿಡಿಸದೇ ಹೋದರೂ ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆ ನಾಲ್ಕು ಮಾತು ಬರೆಯಲು ಕುಳಿತಿದ್ದೇನೆ. ಆ ಪುಸ್ತಕವೇ ಪ್ರಕಟವಾಗುವ ಮೊದಲು ಅಪಾರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ್ದ ‘ಕಡಲ ತಡಿಯ ತಲ್ಲಣ’.

 

ಮೊತ್ತಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಈ ಪುಸ್ತಕದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕಾದುದು ಮುದ್ರಣ ದೋಷಗಳ ಕುರಿತು!! ಕನ್ನಡ ಕಾಗುಣಿತ ತೀರಾ ಹೊಸದಾಗಿ ಕಲಿತವರೇನಾದರೂ ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಈ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿಬಿಟ್ಟರೆ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಅವರಿಗೆ ತಾವು ಕಲಿತ ಅಕ್ಷರಗಳೆಲ್ಲ ಮರೆತು ಹೋಗುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಚ್ಚಿನ ದೋಷಗಳಿವೆ.  ಏಪ್ರಿಲ್ 19ರಂದು ಕನ್ನಡ ಪ್ರಭದ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಪ್ರಭದಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕ ವಿಮರ್ಶೆಯ ಕಾಲಂನಲ್ಲಿ ಬಂದ ಒಂದು ಸಾಲನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ ನಿಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಕವನ ಸಂಕಲನವೊಂದರಲ್ಲಿರುವ ಅಕ್ಷರಗಳ ತಪ್ಪನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತ, ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಮುದ್ರಣದೋಷಗಳಿದ್ದರೂ ಸಹಾ, ಕಡಲ ತಡಿಯ ತಲ್ಲಣವನ್ನು ಮೀರಿಸುವಷ್ಟಿಲ್ಲ ಅಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಮುದ್ರಣ ದೋಷಗಳು ಎಷ್ಟಿದ್ದಾವೋ ಎಂದು ನೀವೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ. ( ಅದು ಹತ್ತು ನೂರುಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ… ಸಾವಿರಾರು ಇದೆ). ಇದರಿಂದಾನೇ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತೆ ಎಷ್ಟು ಮುತುವರ್ಜಿಯಿಂದ ಈ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಹೊರತಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು. ಬರೆಯುವಾಗ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ತಪ್ಪುಗಳಾಗೋದು ಸಹಜ. ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿನ ಬರಹಗಳಲ್ಲೇ ಲೇಖನವೊಂದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪು ಅಕ್ಷರಗಳು ನುಸುಳುವುದೂ ಉಂಟು.  ತೀರಾ ಆ ಪರಿಯ(ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಾಶನದ ಎಲ್ಲಾ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಮುರಿಯುವಷ್ಟು) ತಪ್ಪುಗಳಾಗದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ನಾನೂ ಕೂಡಾ ಮೊದಲಿಗೇ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

 

ಮುದ್ರಣದೋಷಗಳ ಮಾತು ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಟ್ಟು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿನ ಲೇಖನಗಳ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ. ಇಡೀ ಪುಸ್ತಕವು 34 ಬಿಡಿ ಲೇಖನಗಳ ಸಂಗ್ರಹ. ಈ ಲೇಖನಗಳ ವಿಷಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ಕರಾವಳಿಯ ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅವಿಭಜಿತ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಪದ್ಧತಿ, ಜನಜೀವನ, ಭಾಷೆ, ಮತ, ಧರ್ಮ, ಇವುಗಳಲ್ಲಾದ ಸ್ಥಿತ್ಯಂತರ, ಕೋಮು ಸಂಘರ್ಷಗಳು, ರಾಜಕೀಯಗಳ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ. ತುಳುನಾಡಿನ ಅನೇಕ ಲೇಖಕರ ಬರಹಗಳು, ಕೆಲವು ಕವನಗಳು, ಕತೆ… ಹೀಗೆ ವಿವಿಧ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ಲೇಖನಗಳು ವಿವಿಧ ಪತ್ರಿಕೆ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಮೊದಲೇ ಪ್ರಕಟವಾಗಿವೆ. ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತರು ಹುಚ್ಚು ಮನಸ್ಸಿನ ಹತ್ತು ಮುಖಗಳು ಪುಸ್ತಕದ ಮುನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ. ವಡ್ಡರ್ಸೆ ರಘುರಾಮ ಶೆಟ್ಟರು ದ.ಕ. ಜಿಲ್ಲೆ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಎಂಬತ್ತರ ದಶಕದ ಉತ್ತರಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಲೇಖನವಿದೆ. ಗಾಯತ್ರಿ ನಾವಡ, ನಾಗವೇಣಿ, ಎಸ್.ಡಿ.ಶೆಟ್ಟಿ, ಎಸ್.ಆರ್.ವಿಜಯಶಂಕರ್, ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಬಿಳಿಮಲೆ, ಫಕೀರ್ ಮುಹಮ್ಮದ್ ಕಟ್ಪಾಡಿ, ಬಿ.ಎಂ.ಇಚ್ಲಂಗೋಡು ಮೊದಲಾದರು ತುಳುನಾಡಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮಗ್ಗುಲುಗಳತ್ತ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಶಿಕ್ಷಣ, ಭಾಷೆ, ಬ್ಯಾರಿಗಳು, ವ್ಯಾಪಾರ, ಗೇಣಿ–ವಕ್ಕಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆ… ಹೀಗೆ ಜನಜೀವನದ ಅನೇಕ ಮುಖಗಳ ಪರಿಚಯ ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ  ಜಿ.ಎನ್.ಮೋಹನ್, ಕೆ.ವಿ.ತಿರುಮಲೇಶ್, ಯು.ಆರ್.ಅನಂತಮೂರ್ತಿ, ಸಾರಾ ಅಬೂಬಕ್ಕರ್, ವಿ.ಲಕ್ಷ್ಮಿನಾರಾಯಣ, ಶಶಿಧರ ಭಟ್, ಉಷಾ ಕಟ್ಟೆಮನೆ, ಗುಲಾಬಿ ಬಿಳಿಮಲೆ ಮೊದಲಾದವರು ಮಂಗಳೂರು ಉಡುಪಿಯ ಇತ್ತೀಚಿನ ತಲ್ಲಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಮಂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

 

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಇದ್ದರೂ ಈ ಪುಸ್ತಕ ನನಗಂತೂ ತುಂಬಾ ನಿರಾಸೆಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿದೆ. ಈ ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಅಪಾರ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಈ ನಿರಾಸೆಗೆ ಒಂದು ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವಾರು ಅಂಶಗಳು ಈ ಪುಸ್ತಕವು ಅಷ್ಟೇನೂ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

1. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಇಲ್ಲಿರುವ ವಿಷಯ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಒಂದು ಸೂತ್ರಬದ್ಧ ಅನುಕ್ರಮಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪೋಣಿಸಿದ್ದರೆ ಪುಸ್ತಕದ ಧ್ವನಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಬಿಡಿ–ಬಿಡಿಯಾಗಿರುವ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ವಿಷಯ–ಆಶಯಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ವಿಂಗಡಿಸಿ, ಕಾಲಾನುಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಬಂದ ಕರಾವಳಿಯ ಚಿತ್ರಣ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಪುಸ್ತಕದ ಒಟ್ಟು ಸ್ವರೂಪ ಇಷ್ಟು ಅಧ್ವಾನವಾಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ

2. ಯಾವುದೇ ಸಮಸ್ಯೆ, ವಿವಾದ, ಘಟನೆ–ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವಾಗ ಆ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಎರಡೂ ಮಗ್ಗುಲುಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿ, ಮಂಡಿಸಿದ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಓದುಗರಿಗೆ ಸಮಗ್ರ ಚಿತ್ರಣ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅದರೆ ಇಲ್ಲಿನ ಬಹುಪಾಲು ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ಬಿ.ಜೆ.ಪಿ, ಸಂಘ ಪರಿವಾರಗಳಿಂದಾಗಿಯೇ ಈ ಎಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ ಅನ್ನುವ ಮೂದಲಿಕೆಯನ್ನೇ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಈ ಬೆಂಕಿ ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು, ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ–ಪರೋಕ್ಷ ಕಾರಣಗಳೇನು ಅನ್ನುವುದನ್ನು, ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲ ಎಲ್ಲಿದೆ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗದೆ, ಸಕಲ ಅನಿಷ್ಟಕ್ಕೂ ಶನೀಶ್ವರನೇ ಕಾರಣ ಅನ್ನುವರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮಂಡಿಸುವ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದು.

3. ಜಿಲ್ಲೆಯನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬಾಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಮತಾಂತರದ ಕುರಿತು ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಇಲ್ಲಿನ ಯಾವ ಲೇಖನವೂ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಮಾಡದ ಕಾರಣ ಕಡಲ ತಡಿಯ ತಲ್ಲಣವನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಪುಸ್ತಕದ ಆಶಯವೇ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವೆನ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

4.         ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ರೈಸ್ತ ಮಿಶನನರಿಗಳ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುತ್ತಾ, ಕ್ರೈಸ್ತರು ಶಾಲೆ ತೆರೆಯದಿದ್ದರೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಈಗಲೂ ಸೆಗಣಿ ಹೆಕ್ಕಿಕೊಂಡಿರಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅನ್ನುವ ಮಾತನ್ನು ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಬಿಳಿಮಲೆಯವರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಬೇಕೋ ನೀವೇ ಯೋಚಿಸಿ.

5. ಬರೀ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ತುಂಬುವ ಬದಲು, ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು, ಅವರ ಒಡಲಿನ ತಲ್ಲಣಗಳನ್ನು ಧ್ವನಿಸುವ ಒಂದೆರಡು ಲೇಖನಗಳಾದರೂ ಇರದೆ ಇದ್ದರೆ ಕಡಲ ತಡಿಯ ತಲ್ಲಣವನ್ನು ಹೇಗೆ ಗುರುತಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ ಅನ್ನುವುದು ಪ್ರಶ್ನೆ

 

ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಈ ಪುಸ್ತಕವು, ಪ್ರಸ್ತುತ ಕರಾವಳಿ ತೀರದಲ್ಲಿನ ಕೋಲಾಹಲಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ಲಿರುವ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಕುತೂಹಲದ ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಂತೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮೂರು ಮೊಳ ನೇಯ್ದು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಬಾಡಿದ ಹೂಗಳ ಹಾರದಂತಿದೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಒಳ್ಳೇ ಹೂವಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ ಮಿಕ್ಕಿದ ಬಾಡಿದ ಹೂಗಳ ದೆಸೆಯಿಂದ ಹಾರದ ಒಟ್ಟಂದ ಅಷ್ಟೇನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದಂತೆ ಇಲ್ಲಿರುವ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳ ಲೇಖನದ ವಿಮರ್ಶೆ ಮಾಡುವ ಯಾವ ಕನಿಷ್ಟ ಅರ್ಹತೆಯೂ ನನಗಿಲ್ಲವಾದರೂ… ಪುಸ್ತಕ ಓದಿದ ಮೇಲೆ ನನಗನಿಸಿದ್ದು ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ… ಒಪ್ಪುವುದು ಬಿಡುವುದು ನಿಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು.