 | ರವಿಬರಹ on ಕವಿತೆ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟೆ…ನಿಟ… |
 | Rock on ಹೊರಳಿದ ಹಾದಿಯಿಂದ ಮರಳಲಿ ಹೇಗ… |
 | Will on ಮರುಕಳಿಸದಿರು ಮತ್ತೆ…. ಮುಂದ… |
 | Pundalik manavar on ಕುವೆಂಪು ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು… |
 | matn on ಸಂತೋಶ್ ಹೆಗ್ಡೆ…. ನಮ್ಮ ಸಂತ… |
 | daya on ತೀರ್ಥಳ್ಳಿ ಸಿಡಿಲು, ಕಾರ್ಕಳ ಗುಡುಗ… |
 | Raghurama Bhat on ಕಮಲಶಿಲೆಯ ಈ ಅದ್ಭುತ ಗುಹೆ ನೋ… |
| K.Raghurama Bhat on ಕಮಲಶಿಲೆಯ ಈ ಅದ್ಭುತ ಗುಹೆ ನೋ… |
 | Ganapathi on ನಾವುಡರೇ… ನಮ್ಮ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲ… |
 | Vijaykumar on ಮೂಕಜ್ಜಿಯ ಕನಸು.. ಮೂಕವಾಯ್ತು… |
 | sunitha on ಡೇಟಾಬೇಸಿನ ಬಯೋಡೇಟಾ….!! |
 | tarashashidharshashi… on ಅಂತರಂಗದ ಆಪ್ತಸ್ವರ ಮನಸಿನಲಿ ಮರ್ಮರ… |
 | ವಿಜಯರಾಜ್ ಕನ್ನಂತ on ಮೂಕಜ್ಜಿಯ ಕನಸು.. ಮೂಕವಾಯ್ತು… |
 | thimmappa joladarasi on ಮೂಕಜ್ಜಿಯ ಕನಸು.. ಮೂಕವಾಯ್ತು… |
 | Shivaprakasha on ಸಾಕಲ್ಲವೇ ಬಿಂದುವಾದ ಕಣ್ಣಂಚಿನ… |
ಹೊಸದೇನೂ ಹುಟ್ಟುತ್ತಿಲ್ಲವೆನ್ನೋ
ಹಳಹಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ
ಹಾದುಬಂದ ಹಾದಿಯುದ್ದದ
ಹಳವಂಡದಲ್ಲಿ
ಹೊಮ್ಮೀತಾದರೂ ಹೇಗೆ
ಹೊಸ ಹೂಗಂಧ
ಹೊಸೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ
ಹೊಸ ಹಾಡೊಂದ
ಹುರುಪಾದರೂ ಹುಟ್ಟೀತು ಹೇಗೆ
ಹುಡಿಹುಡಿಯಾಗಿರೆ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು
ಹವಿಸ್ಸಾಗಿ ಹೋದ ಹಳತೆಲ್ಲದರ
ಹೋಮದ ಹೊಗೆಕವಿದ ಹಂದರದಿ
ಹನಿಗಣ್ಣಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ
ಹೊಸ ಹಾದಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿಹೆ
ಹೊಳೆದಂಡೆಯ ಹಾದಿಕಾಯುತ್ತಾ
ಹರಹು ಹರಿವಿನಲಿ ಹೊಳೆದಾಟಲು
ಹರಿಗೋಲೊಂದ ಹುಡುಕುತ್ತಾ
ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಲು-ಹೊಸ ಹುಟ್ಟಾಗಲು!!
ಚರಿತ್ರೆಗೇನಾದರೂ ಬಾಯಿ ಬಂದು
ತನ್ನ ಪದರುಗಳಡಿಯಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿ ಹೋದ
ಅದೆಷ್ಟೋ ಘಟನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಿಡಿಸಿಡುವಂತಿದ್ದರೆ
ಪದ-ಸಾಲು-ಅಕ್ಷರ-ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದೇ ಹೋದ
ಮನದ ಮೂಕ ಮರ್ಮರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಿತ್ತರಿಸುವಂತಿದ್ದರೆ
ಹಾಡಾಗುವ ಮೊದಲೇ ಉಸಿರೇ ಕಳಕೊಂಡು
ಮೌನ ತಳೆದು ಹೋದ ರಾಗ-ವಿರಾಗಗಳು ಮೈದಳೆಯುವಂತಿದ್ದರೆ
ಬಾಯಿ ಸತ್ತು ಹೋದ ಭೂತದ ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ
ಎರಡು ಹುಂಡು ನೀರು ಸುರಿಸುವಷ್ಟಾದರೂ
ವರ್ತಮಾನವು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾಗಿದ್ದರೆ
ಅಂತರಾತ್ಮವು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಾದರೂ ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಿಸಿ ನಿಡುಸುಯ್ಯುವುದು ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತು
ನಿನ್ನಾಗಮನ
ನನಗರಿವಿರದೇ ಆಯ್ತು
ಸುಳಿವು
ಗೊತ್ತೇ ಆಗದಂತೆ
ನನ್ನ ಮನವ
ಸೆಳೆದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೂ ಆಯ್ತು
ಒಲವು
ಗುಪ್ತ ಗಾಮಿಯಂತೆ
ನಿಷ್ಕ್ರಮಣವು
ಮಹಾಪ್ರಸ್ಥಾನವೇ ಆಯ್ತು
ಹರಿವು
ದಿಕ್ಕು ಬದಲಿಸಿದಂತೆ
ನನ್ನ ಬದುಕ
ದಿಕ್ಕೇ-ಬದಲಾಗಿ ಹೋಯ್ತು
ನೆರೆದ
ಆಪ್ತ ನೆನಪ ಸಂತೆ
ಇಂದೂ ನಾನಿರುವೆ
ಇದ್ದೂ ಇರದ ನೆರಳಂತೆ
ಸ್ಮೃತಿಯಲಿ
ಸಂಗತ ಭೂತದ
ಪಳೆಯುಳಿಕೆಯಾಗಿ
ಮುಂದೂ ನೀನಿರುವೆ
ಮಾಯಲಾರದ ಗಾಯದಂತೆ
ವಿಸ್ಮೃತಿಯಲಿ
ಅಸಂಗತ ಭವಿಷ್ಯದ
ಕನವರಿಕೆಯಾಗಿ…ನೆನವರಿಕೆಯಾಗಿ
ನೆನಪಿನಾಳದ
ಕಣಿವೆಯೊಳಗೆ
ಸುಪ್ತ ಝರಿಯ
ಜುಳುಜುಳು ನಿನಾದ
ಅಂತರಂಗದ
ಹೂಬನದೊಳಗೆ
ಅರಳಿ ನಗುವ
ಸ್ಮೃತಿ ಸಂವಾದ
ಆಪ್ತಸ್ವರಗಳ
ಆಲಾಪನೆಯೊಳಗೇ
ಲುಪ್ತವಾದ ನಿಷಾದ
ಸ್ವರದ ವಿಷಾದ !!
ನನನ ನನ ನಾನಾ… ನನನಾನಾ ನನ ನಾನನ ನನ ನನನಾ… ನಕಾರದಲ್ಲಿ ನೆನಪನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ 🙂
ನೆನಪು ನೋವೆಂಬರು
ನೋವು ನವಿರೆಂಬರು
ನವಿಲಗರಿಯೆಂಬರು ನೆಪಮಾತ್ರಕೆ
ನೆನಪಿನೋಣಿಯಲೊಮ್ಮೆ
ನಡೆದಾಡಿ ನೋಡಿದೆ
ನವಿರು-ನೋವು ನವಿಲಿಲ್ಲ… ನೀನಿಲ್ಲದೆ !!
ವಿಜಯರಾಜ್ ಕನ್ನಂತ